Owoców jadalnych, nazywanych niekiedy manną (nie ma nic wspólnego z manną biblijną, którą był prawdopodobnie pewien porost lub spadź wydzielana przez owada ? czerwca mannowego), dostarcza gatunek ? Strączyniec cewiasty albo Kasja cewiasta (Cassia fistula, ang. Golden Shower, Pudding Pipetree, amer. Goldenshower Senna).

Strączyńce (różne gatunki) są to niewielkie drzewka lub krzewy wytwarzające strąki, toteż dawniej były zaliczane do rodziny Strączkowych (Leguminosae), dziś do Brezylkowatych (Caesalpiniaceae), jednak i ta rodzina również wchodzi w skład dużej grupy roślin Strączkowych.

Większość strączyńców, zwanych inaczej senesami, do­starcza znanego surowca farmaceutycznego o działaniu przeczyszczającym ? to jest liści senesowych (Folium Sennae), a niekiedy i strączków senesowych (Folliculi Sennae).

Owoce jadalne pochodzą ze strączyńca cewiastego. Są to nie rozpadające się, bardzo długie strąki, długości nawet do 70 cm, w pękach zwisające malowniczo z drzewa (?złoty prysznic”, jak nazywają je Anglicy). Strąki są walcowate, średnicy od 2,5 do 3 cm, barwy brunatnej lub złotawobrunatnej i wewnątrz są podzielone na szereg komór, w których tkwią pojedynczo nasiona.

Do jedzenia nadaje się brązowoczarny, kleisty i niezwyk­le słodki miąższ strąka (zwany manną). Jest on jadany podobnie jak chleb świętojański (ceratonia) lub omawiany dalej tamaryndowiec.

Ma też pewne właściwości lecznicze ? działa łagodnie rozwalniająco oraz moczopędnie, a więc jest chętnie doda­wany do różnych preparatów ?na schudnięcie”.

Strączyniec cewiasty pochodzi z Indii, ale jest obecnie rozpowszechniony w uprawie także w Afryce (szczególnie w Egipcie) i w tropikalnych rejonach Ameryki Południowej.